Kleinplastiek

Mijn kinderen groeiden op in het scherm tijdperk. Een lange tijd is het mij gelukt om ze te laten buitenspelen in weer en wind en binnen met speelgoed. Maar eenmaal op de middelbare school moest ik kapituleren voor het scherm. En hoewel ik mij inspande om ze aan te sporen hun schermen te sluiten en te gaan schilderen of lezen of sporten, was ik verrast door de schoonheid van de taferelen die het opleverde; het hangen op de bank in wonderlijke houdingen, volledig gefocused op de wereld die zij via hun scherm betraden. De verstilling en intensiteit deden mij denken aan de brieflezers van Vermeer, de liggende houding aan de grafbeelden van de etrusken. Honderden foto’s heb ik van ze gemaakt, ze merkten het nauwelijks. Nu maak ik beeldjes van de foto’s die hangen, uiteraard.